VIRABU
Anfetamina
Estrangulo
tu sonrisa
con
los ojos cerrados,
ahora,
atropellado
tono,
desparpajo en el abismo,
cadavérico
rincón
de
amaneceres distantes,
crecido río
de
amapolas torturadas
por
tus pasos.
Reflejaran
tus paredes
corroídas
naranjas
de
cascaras marchitas,
afán
distante
de
nombre sin censura
y
sin créditos,
poetas
suicidas
de
analfabetos lenguajes
como
narración mezclada
con
los dedos de yeso.
Aurelio Nuñez
Comentarios
Publicar un comentario